Zaczynamy drugą część naszego urlopu.
Jak wspomniałam w poprzednim wpisie z włoskich dolomitów zmieniamy położenie, teraz będziemy poznawać rejon Włoch, jakim jest Liguria.
Jednak zanim rozpoczęliśmy naszą przygodę z Ligurią, postanowiliśmy pojechać kilkaset kilometrów dalej.
Bonjour! Francjo
Nicea
Stolica Lazurowego Wybrzeża, jedno z najbardziej charakterystycznych i kojarzących się miast z Francją. To piąte miasto we Francji pod względem wielkości.
Plan na Francję to tylko jeden dzień, żeby starczyło nam czasu na wszystko, co chcemy zobaczyć, po Nicei poruszamy się na rowerach.
Wjazd do miasta trochę nas zniechęcił już na samym wstępie. Przejeżdżaliśmy przez tą bardziej przemysłową część miasta, która wydawała się bardzo brudna i niechlujna.
Zanim jednak wybraliśmy się do Nicei, poczyniliśmy rozeznanie. Oprócz ustalenia trasy zwiedzania poszukaliśmy parkingu.
Z informacji, jakie odszukałam, polecamy parkingi płatne najlepiej strzeżone. Ciężko o taki w Nicei dlatego kierowaliśmy się po raz kolejny opiniami w Google. Odradzamy parkowania na ulicy z powodu kradzieży. My dodatkowo mieliśmy bagażnik rowerowy, więc mogliśmy być atrakcyjnym kąskiem dla złodzieja.
Parking Promenade des Arts – ciasny, wąskie miejsca parkingowe, ale jak na centrum miasta bardzo przyzwoity. Koszt postoju za 3 godziny to 5,4 €. Ceny parkingów w okolicy bardzo podobne, nie zależnie czy wybieramy ten oddalony nieco bardziej od centrum.
Czy polecamy zwiedzać Niceę na rowerze? Raczej nie. Poruszanie się między punktami jak najbardziej tak, ale już sam spacer po starym mieście nie koniecznie.
Zaczynajmy zwiedzanie Nicei w 3 godziny :)
Zaczynamy od Promenady Anglików- Promenade des Anglais
Promenada ma około 7 km długości i jest jedną z głównych ulic w Nicei. Wybudowano ją w okresie XVIII wieku. Przy jej budowie pomagali brytyjscy arystokraci.
Zatrzymujemy się na placu przed wierzą Tour Bellanda. Podłogę na placu ozdabia zegar słoneczny, a obok niego jest słynny napis „I Love NICE”
I tu miało być nasze zdjęcie przy napisie – niestety tłumy, mimo wczesnej pory nie pozwoliły na to.
Dalej podążamy Drogą Quai Rauba Capeu – to trasa, która otacza wzgórze zamkowe od strony morza.
A właśnie na wzgórze chcemy się dostać.
Wzgórze zamkowe – Colline du Château
Wzgórze zamkowe dzieli Niceę na dwie części. Wschodnia gdzie jest port oraz zachodnią, czyli stare miasto. Wzgórze wnosi się na wysokość 92 m n.p.m.
Całe wzgórze to publiczny park, najsłynniejszy w Nicei. Miejsce, które ma wspaniałą panoramę, nazywane „kolebką słońca”.
Z góry widzimy każdą stronę miasta. Panorama Nicei z tarasu widokowego robi wrażenie.
Colline du Château uważane jest za najstarszą część Nicei, powstało dzięki ludom celtyckim oraz grekom.
W XV wieku wzgórze nazywane było Dolnym miastem i służyło jako warowna cytadela broniąca dostęp do starego miasta.
Niestety w 1706 roku twierdza została zniszczona.
Na wzgórze można dostać się dwiema drogami – przynajmniej takie odnaleźliśmy.
Jedna to zupełnie piesza, bo odbywa się po schodach od strony morza. Druga, która biegnie wokoło wzgórza i to ta, po której można wjechać rowerem.
Po drodze widzieliśmy zorganizowane wycieczki na segway.
W drodze powrotnej zapuszczamy się w głąb uliczek starego miasta – Vieille Ville, nazywane również Starą Niceą Vieux Nice.
Na starym mieście Nicei oglądamy zabytkowe kamienice, kościoły i place. Wąskie uliczki wypełnione stoiskami z lokalnymi przysmakami i przyprawami cieszą oczy.
Obszar starego miasta rozciąga się od ogrodów Alberta, aż do wzgórza zamkowego włącznie z nim. Na południu granicą jest morze, a na północy park Promenade du Paillon ciągnący się od Placu Masséna, aż do Placu Garibaldi.
Plac Masséna to ostatni punkt naszej wycieczki przed powrotem do auta.
Place Masséna – charakterystyczna i łatwo zauważalna jest powierzchnia placu, która wyłożona jest płytkami w szachownicę. Do placu prowadzi główna ulica handlowa, a także trasa z dworca kolejowego, po której jeździ tramwaj.
Przyznacie, że to była krótka wycieczka, ekspresowe zwiedzanie Nicei.
Przed nami w tym dniu jeszcze jedno miasto położone na terenie Francji. O tym niebawem.
Podobał Wam się ten wpis, napiszcie komentarz, udostępnijcie znajomym, napiszcie czego Wam zabrakło i o co możemy ten tekst uzupełnić.
Pozdrawiamy.